“Even afkloppen hoor!” zei ik terwijl ik mijn knokkels op de tafel in de studio liet stuiteren. Ik had net (optimist als ik ben) geroepen “nee, ik ben deze winter gewoon niet ziek geweest!” De goden verzoeken, dat was het, want inmiddels lig ook ik te hoesten en te snotteren, geveld door griep. Gelukkig is het ergste achter de rug, maar ik ben er nog lang niet (oei moeilijk – geduld is niet mijn sterkste kant…)
Toch kan ik ook in deze zieke dagen weer een positieve noot ontdekken (ik zei het, ik ben een optimist ;)). Want toen ik niet veel meer kon dan liggen, omdraaien en verder liggen gebeurde er iets magisch. Doordat ik geen nieuwe indrukken toe kon laten (zelfs voor een boek of een serie had ik geen energie…) kwamen er ‘oude’ indrukken bovendrijven. Waaronder een fantastische korte vakantie met mijn twee dochters in 2018. We hadden gespaard en eindelijk was het zover: we gingen naar New York! Eerst flarden van herinneringen. En ik dacht “ik moet even het fotoboek pakken” – maarja, daar was echt geen energie voor. Dus bleef ik me rustig bezighouden met het openstellen voor de beelden die bovenkwamen. En zo ontspon zich het hele verhaal van deze vakantie weer! En ook alle gevoelens van plezier en geluk waren steeds helderder voelbaar. Heel bijzonder hoor!
Nu ik me weer langzaam beter voel (nee, ik ben er nog niet…) is er ook ruimte om deze nieuwsbrief te schrijven. En heb ik ook een kleine ontspanningsoefening ingesproken, vrij naar één van een collega die ik tijdens het liggen, omdraaien en verderliggen een aantal keren heb geluisterd. Ik deel ‘m hieronder, voor als je behoefte hebt aan ontspanning!
Hartegroet,
Annet
P.S. Weet je wat ook zo fijn was? Dat mijn lieve collega’s Annemarie, Marlo en Marieke ervoor hebben gezorgd dat alle lessen gewoon door konden gaan – dank collega’s!!!