Januari vind ik soms zo ‘nikserig’ aanvoelen: de drukte van de feestdagen achter de rug, de natuur stil en kaal. Een beetje saai.
Maar dit jaar kon ik daar eigenlijk heel erg van genieten. Door mezelf als het ware nog een beetje een ‘winterslaap’ te gunnen. Niet meteen in de drukte opgaan van begin januari als alles weer start en op gang komt. Maar nog bewust wat meer rust te (blijven) nemen. Door bijvoorbeeld nog een middagdutje te doen en door een extra lange, mooie wandeling te maken. Zo was ik afgelopen zondag op de dijk in Monnickendam en keek uit op een verstild IJsselmeer (zie foto).
Ik merk dat ik zo van binnen nog steeds ruimte voel – ruimte voor nieuwe dingen die er nu nog niet zijn, maar wel een plaats hebben om te landen. Dat voelt goed. En nieuwsgierig naar dat wat gaat komen!