“Ik zit op de fiets, mijn benen gaan rond, ik voel de wind in m’n gezicht, ik voel zweetdruppels op m’n lijf, ik zie de bomen om me heen, ik hoor de bladeren ruisen, ik ruik de frisse lucht… wind, groen, warmte” zo zat ik een weekje geleden op de fiets. Me bewust aan het worden wat ik op dat moment aan het doen was. Meestal ben ik namelijk ergens anders. Dan ben ik bezig met waar ik naar toe ga, wat ik daar ga doen. Of ik ben nog thuis, bij iets wat voorgevallen is voordat ik vertrok. En zo gaat dan vaak het fietstochtje aan me voorbij. Omdat ik er niet ben. Maar die ochtend had ik een artikel gelezen van Ram Dass, over hoe je steeds weer in het hier & nu terecht komt, door jezelf de vraag te stellen ‘where am I?’. Niet bezig met straks of met eerder, maar met nú. Dan ben je aanwezig, dan kun je ‘zijn’. Zonder iets te moeten. Moeiteloos. Aanwezig.
Op de foto deed ik het ook, tijdens een wandeling deze zomer…
Als je bijvoorbeeld een yogales volgt, geef je ook alle aandacht aan het moment, aan wat zich dan aan je voordoet. Zodat je eerder en straks kunt loslaten. Niets hoeft, niets moet. Dan mag je zijn. Met je hele hebben en houwen. Aanwezig. Zo ‘reset’ je jezelf als het ware. En kom je weer thuis bij jezelf. Daarom voelt het ook zo lekker ontspannen aan het eind van zo’n les; je hebt alles even kunnen loslaten. Fijn natuurlijk als je dat in een les kunt ervaren. En probeer het ook eens als je op je fiets zit, of wandelt of praat met iemand. Vraag jezelf dan eens af ‘where am I’ en landt weer in het moment!