Met rode, zwetende hoofden stonden we onze kuiten te rekken. “Een rood hoofd wil toch zeggen dat je niet goed ademt?” zei één van mijn mede-dansers. Daar was weer zo’n misverstand. Alsof je ‘fout’ kunt ademen. Iedereen ademt, ieder op een bepaalde manier. Ingegeven door wat je hebt gedaan net daarvoor (in dit voorbeeld: héél hard (en héérlijk) gedanst) of door wat je in je leven tot nu toe hebt meegemaakt. Je ademt, je leeft. Maar soms merk je dat je adem ‘hoog’ zit, of dat je soms het gevoel hebt dat je ‘achter je adem aan holt’ of dat je ‘niet genoeg lucht krijgt’. Maar op zo’n moment ‘ademoefeningen’ DOEN werkt vaak averechts. Dan ga je zo letten op je adem, dat je nog gestresster wordt en die adem helemaal van slag raakt. Effectiever is het vaak om juist te ontspannen. Bij voorkeur ná wat flink inspannende oefeningen. Ren drie keer de trap op en af of doe 10 ‘jumping jacks’ en ga dan languit liggen op de grond, leg je handen op je buik en doe niets. 10 tegen 1 dat je dan voelt dat je buik onder je handen opbolt als je de adem door je neus naar binnen voelt stromen en dat je voelt dat je buik weer ‘inzakt’ als de adem weer naar buiten stroomt. En dan adem je dus gewoon in je buik. Hatsekidee! En daar hoef je niets voor te DOEN.
Mijn mede-danser moest hard lachen toen ik zei ‘je ademt pas niet goed als je blauw aanloopt’ – en ook dat hielp: ze ontspande!
P.S. Mijn mede-danser en ik genieten en zweten bij Danscentrum Utrecht – superleuk! Benieuwd: klik hier! (De oplettende kijker ziet me tweemaal langskomen ;))