Wéér wat nieuws…

…dat dacht ik toen ik het boek  ‘Mindfulness Yoga’ bekeek. Ik was in het laatste jaar van mijn docentenopleiding. Ik vond het maar een gek en vooral zeer overbodig boek. Wat zou mindfulness nou toe kunnen voegen aan yoga? Yoga is al hartstikke mindful! En ik schoof het boek terzijde. Járen later, toen ik zelf de…

Oneee… yoga!!!

“Nee mam, dat is écht niks voor mij!” was mijn antwoord toen mijn moeder weer eens zei dat ik yoga moest proberen. Pfff, ik zag dat totaal niet zitten. Een beetje gaan liggen op een matje in het halfduister, neehoor, ab-so-luut níks voor mij. Ze gaf me deze raad omdat ik niet lekker in m’n vel…

Gaten boren…

“Het is beneden nu vol met bouwvakkers die allemaal gaten moeten boren en zo … ik weet niet hoe stil het vandaag gaat zijn …” Dat appje ontving ik om half negen ‘s morgens van Manon die de studio binnenkwam om les te gaan geven. Aansluitend aan haar les zou ik een stiltedag begeleiden… Tja,…

Inspiratieloos…

Al weken zeg ik tegen mezelf dat het tijd is om een nieuwe nieuwsbrief te schrijven. We zijn immers al weer heel wat weken ‘aan de gang’, de vakantie is al weer lang voorbij en de laatste nieuwsbrief dateert van vòòr de zomervakantie. Maar al weken komt er he-le-maal niets van. Toen ik dat deelde met een…

Een flapuit-Amsterdamse-grote mond

‘Hoe je mij begroet bij vergaderingen, vind ik niet leuk. Je kwetst me hiermee best’ dat was wat de collega (lang geleden) me te verstaan gaf. Het schaamrood steeg me naar mijn kaken. Ojee, ik met m’n flapuit-Amsterdamse-grote mond weer. Niets kwaads in de zin hebbend, begroette ik mijn collega vaak met ‘hé bolle!’, hem…

Een kort lontje…

Ik had (en heb soms nog 😉 ) een kort lontje. Als de stress opliep, reageerde ik kortaf en tamelijk bits. Kwetste soms daarmee anderen. Waarvan ik later weer spijt had. En dan tobben over hoe je het goed kon maken en stiekem denken dat je toch gelijk had. Nog meer stress. Elke keer weer…

Een goudgeel tapijt…

Vorig jaar verscheen rondom het boeddha beeld in m’n tuin een goudgeel tapijt. Het speenkruid was vrolijk aan het woekeren, verstikte hier en daar een plant en was aan een opmars bezig over het gras (wat al bezaaid was met madelieven en paardebloemen…) Dus ik op m’n knietjes aan het wieden. En ik dacht het…

Een sterke rug

Een zacht en ruim hart, dat was wat ik voelde en het inzicht dat volgde was: ‘ik ben zorgzaam’ – en toen kwamen de tranen. Want zo had ik mezelf nog nooit gezien. Ik wist niet (bewust) dat ik die kwaliteit bezat, maar was er wel heel blij mee. Dit gebeurde tijdens één van de…

Op gang komen…

Rijdend naar mijn trainingsweekend kom ik in alle vroegte langs een open veld omzoomd door bos. Zachte mist hangt boven het veld en de bomen, de opkomende zon schijnt de mist licht roze. Wauw, ik ben er stil van en wil eigenlijk uitstappen om een rondje te lopen in dit magische landschap. Een quote van Thich…