Een gekneusde rib

‘Tak’ hoorde ik en kreeg een flinke pijnscheut in m’n ribben. “Getver, weer een gekneusde rib” dacht ik. En paste opnieuw de yogalessen hier en daar wat aan. Maar toen het voor de derde keer in drie maanden zover was, vermoedde ik toch dat er iets anders aan de hand was. Foto’s en echo’s lieten niets afwijkends…

Lees verder!

Zwerven…

Deze zomer was ik aan ‘t zwerven in de Pyreneeën. We houden ervan om de gebaande paden achter ons te laten en de bergen in te trekken. Ik voel me dan vrij, onbezorgd en geniet van de simpele dingen: wandelen naar een top, kevers op een bloem, de avondzon en de lange schaduwen en de…

Lees verder!

Brood bakken…

HMMMM…het zelfgebakken desembrood en de meegebrachte hollandse boerenbelegen kaas was ‘just what we needed’. We zaten gevieren aan een picknicktafel na een fikse wandeling door The New Forest. In mei van dit jaar brachten we enkele dagen door met vrienden in Engeland. Ik was de dagen ervoor getuige geweest van het bakken van dit brood en dat…

Lees verder!

Wéér wat nieuws…

…dat dacht ik toen ik het boek  ‘Mindfulness Yoga’ bekeek. Ik was in het laatste jaar van mijn docentenopleiding. Ik vond het maar een gek en vooral zeer overbodig boek. Wat zou mindfulness nou toe kunnen voegen aan yoga? Yoga is al hartstikke mindful! En ik schoof het boek terzijde. Járen later, toen ik zelf de…

Lees verder!

Oneee… yoga!!!

“Nee mam, dat is écht niks voor mij!” was mijn antwoord toen mijn moeder weer eens zei dat ik yoga moest proberen. Pfff, ik zag dat totaal niet zitten. Een beetje gaan liggen op een matje in het halfduister, neehoor, ab-so-luut níks voor mij. Ze gaf me deze raad omdat ik niet lekker in m’n vel…

Lees verder!

De voeten van een yogajuf…

Ik druk het pompje in en een dotje creme verschijnt op mijn handpalm. Ik doe m’n ogen dicht en breng m’n aandacht naar de adem. Ik voel hoe ik inadem, en hoe de lucht daarna weer naar buiten stroomt. Nog twee keer volg ik zo mijn in- en uitademing. Dan doe ik mijn ogen weer open,…

Lees verder!

Gaten boren…

“Het is beneden nu vol met bouwvakkers die allemaal gaten moeten boren en zo … ik weet niet hoe stil het vandaag gaat zijn …” Dat appje ontving ik om half negen ‘s morgens van Manon die de studio binnenkwam om les te gaan geven. Aansluitend aan haar les zou ik een stiltedag begeleiden… Tja,…

Lees verder!

Inspiratieloos…

Al weken zeg ik tegen mezelf dat het tijd is om een nieuwe nieuwsbrief te schrijven. We zijn immers al weer heel wat weken ‘aan de gang’, de vakantie is al weer lang voorbij en de laatste nieuwsbrief dateert van vòòr de zomervakantie. Maar al weken komt er he-le-maal niets van. Toen ik dat deelde met een…

Lees verder!

Een flapuit-Amsterdamse-grote mond

‘Hoe je mij begroet bij vergaderingen, vind ik niet leuk. Je kwetst me hiermee best’ dat was wat de collega (lang geleden) me te verstaan gaf. Het schaamrood steeg me naar mijn kaken. Ojee, ik met m’n flapuit-Amsterdamse-grote mond weer. Niets kwaads in de zin hebbend, begroette ik mijn collega vaak met ‘hé bolle!’, hem…

Lees verder!

Een kort lontje…

Ik had (en heb soms nog 😉 ) een kort lontje. Als de stress opliep, reageerde ik kortaf en tamelijk bits. Kwetste soms daarmee anderen. Waarvan ik later weer spijt had. En dan tobben over hoe je het goed kon maken en stiekem denken dat je toch gelijk had. Nog meer stress. Elke keer weer…

Lees verder!